De tijd is weer eens in overdrive gegaan, althans mijn perceptie van tijd toch. Ik probeer het een beetje bij te houden, maar de uren en dagen glippen door mijn vingers als los zand.
Wat de trigger voor dit fenomeen is, weet ik niet. Ik realiseer het me meestal pas wanneer ik me gedesoriënteerd begin te voelen en dan lijkt de tijd nog een versnelling hoger te gaan…
Ik heb er niet echt grip op, hoe graag ik dat ook zou willen, mijn schaduw haalt me in en ik loop achter. Gelukkig heb ik mijn PDA om toch nog een beetje controle over mijn leven te behouden, maar alles wat niet virtueel vastgelegd en van een alarmpje voorzien is, wordt zo goed als zeker vergeten.
Zo liet ik na iets te laten weten, aan een oud-collega die op pensioen gaat en me uitgenodigde op zijn afscheidsfeestje. Ik voel me rot, want ik vind dat echt een toffe mens en het lijkt wel of ik hem compleet genegeerd heb.
Het enige wat ik kan doen is het ondergaan en hopen dat de tijd zich terug wil schikken naar mijn ritme. Tot dan loop ik mezelf achterna en moet ik me erbij neerleggen dat ik van alles vergeet en mensen erger of teleur stel.
Filed under: Aaaaaahhhh tijd!!!, Het gat in mijn memorie! |
Sandrissimo 
Ik moet alles opschrijven en dan nog durft ik eens iets of iemand vergeten. Story of my life ! Zelfs zoals nu, wanneer ik thuis ben …
Veel bezig zijn met vanalles en zoef… er is weer een week voorbij. Ach, als je die mens een kaart stuurt of eventjes belt en uitlegt dat je kei-erg vindt dat je’m vergeten bent maar dat je hem het allerbeste wenst, dan gaat die daar zeker niet boos om zijn. 😀 Doen!
Ik wil hier graag een reactie plaatsen maar ik heb nu even geen tjd. Tot later doei
@Miche – sinds ik mij PDA heb, gaat het iets beter, omdat dat ding piept als ik iets moet doen. Maar vaak genoeg staat mijn handtas in de gang of zo en dan hoor ik die piepjes pas als het al veel te laat is…
@Blah – dat zal ik morgen eens doen sie, een schoon kaart gaan halen en die mens zijn adres ne keer opzoeken!
@Duvel – 😉
Ach dat ken ik. Ik heb gewoon een agenda die open ligt op mijn bureau en schrijf alles op…
Ik heb geen ADHD, maar moet ook altijd alles opschrijven, hoor! Mijn geheugen is een kaas met gaatjes… al sinds mijn vroege jeugdjaren!
Gewoon die oud-collega eens bellen of een kaartje schrijven en die vergeeft het je vast wel!
Groetjes,
Hoe goed je je leven ook gestructureerd hebt (tenminste zo kom je zeker over…Hulde daarvoor) Er zal altijd weer iets mis blijven gaan waardoor je jezelf wel kunt afserveren…
Advies heb ik zeker niet 😉 Maar begrijp heel goed wat je wilt zeggen. Wees niet te hard voor jezelf. Wat Hilde al zegt: vaak is een kaartje een attentie.
Mijn ‘georganiseerd’ leven bestaat voornamelijk uit tientallen post-its, rondslingerende notities en talloze aantekeningen op de kalender en in een agendaatje. Zoniet vergeet ik schier alles.
kwas ook zo, ’t is nu veranderd… maar wat er veranderd is, is eigenlijk hoe ik me er bij voel. Ik denk dat ik uit de mallemolen ben gestapt…..
Goedemorgen,
Als ik iets vergeet doe ik dat zo goed dat ik het me nooit meer herinner. Op die manier heb ik achteraf geen schuldgevoelens.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
Ja zucht. Herkenbaar.
@Speedy – dat heb ik ook al geprobeerd, had zo’n mooie gezinskalender gekocht, na 2 weken lag die ergens in een schuif… Je moet den afspraken die herhalend zijn elke keer weer opnieuw ingeschrijven hé…
@Hilde – dat ben ik van plan, maar tot hier toe is die kaart nog altijd niet gekocht…
@Andijvie – georganiseerd zou ik het niet noemen, eerder iets in het genre van “damage control”!
@Menck – zo was het bij mij ook voor ik mijn Palmke gekocht heb, alleen onthoudt dat ding natuurlijk alleen die dingen die ik erin gezet heb…
@tomlievens – dat is ideaal natuurlijk! 🙂
@Zapnimf – ambetant hé?