Eigenlijk

Eigenlijk moest ik nu aan het inpakken zijn, maar ik geraak maar niet gestart… Ons mannen hun kleren zijn al ingepakt, die van mijn ventje ook, maar ik kijk vooral op tegen het inpakken van mijn eigen kleding en de rest van de rommel (toiletgerief, medicatie, schoenen, handdoeken, enz), ik stel het dus de hele tijd uit, tot wanhoop van mijn wederhelft, die liefst vorige week de auto al had ingeladen…

Gelukkig heeft hij nog niet al te veel last van pre-vakantie-stress!! 🙂

update

Okay, nu is het echt wel lang geleden… Niet dat ik geen interesse meer heb in bloggen, helemaal niet, ik kom er gewoon niet aan toe. Tot dit moment was de zomer behoorlijk druk en de weekends goed gevuld en we zijn nog geeneens op vakantie geweest!

Maar nu is die vakantie niet zo ver meer weg, eind volgende week vertrekken we weer naar Oostenrijk! Ik moet nog 4 dagen werken, dat gaan 4 erg drukke dagen zijn. Maar dat soort dagen vliegt voorbij natuurlijk en ik ben stilaan echt wel aan vakantie toe!

We zijn een paar weekends naar de Ardennen geweest, we hebben een superplaatsje gekregen op de camping, de plek die ik al de hele tijd zo graag wilde hebben! Toen die favoriete locatie vrij kwam, hebben we geen moment getwijfeld, ook al keken we op tegen het werk. Maar de verhuis ging erg vlot en nu hebben we veel meer plaats en wat het belangrijkste is, een boom en daarmee dus zowat de hele dag ruim voldoende schaduw.

Een verlengd weekendje in de Ahr-streek bracht wat afwisseling. Mijn ventje kreeg een Bongo-bon voor zijn verjaardag en zo kwamen we in Mayschoss terecht. Een prachtige streek vol wijngaarden, die heerlijke wijn voortbrengen. De omgeving lijkt een beetje in de jaren 70 te zijn blijven hangen en is bovendien zowel ruig als vriendelijk en daardoor gewoon sprookjesachtig.

Op school waren de kinderen er alletwee door, al waren de resultaten niet echt wat ze konden zijn. Ons mannen zijn nogal rap content, een pak rapper als wij. Soit, vanaf september heb ik twee zonen in het hoger middelbaar, de jongste begint aan de latijn-wiskunde, de oudste kiest opnieuw voor wetenschappen-talen.

Onze jongste is straf aan het vrijen en heeft het gepresteerd om, op anderhalve maand, voor een kleine 500 euro te sms’en… Dat was efkes verschieten, zowel het amoureuze als het financiële aspect! Het overgrote deel van die berichtjes werd verstuurd toen ze bij hun pa op vakantie waren. We hebben uitgerekend dat dat zo ongeveer 10 sms’jes per uur moeten zijn geweest, ik snap dus niet dat mijn ex dat niet in het snuitje had. De enige verzachtende omstandigheid is dat ze daar geen internet hebben en ook geen vaste telefoon, dus sms’en was zowat de enige mogelijkheid om met elkaar in contact te blijven…

Overmorgen vertrekt onze dure zoon op kamp met de Chiro, tot gisteren twijfelde ik of ik hem zijn GSM zou laten meenemen, maar daar ben ik nu wel uit, dat ding blijft netjes thuis!

Met de katten gaat het ook prima, al heeft onze Mickey met zijn dikke pels soms wel wat last van de warmte. Als het regent, heeft hij ook heel wat te stellen met die bontjas van hem. Dan komt hij verontwaardigd mauwend binnen en dan wil hij lekker afgedroogd worden. Gekke kat toch? Als Ozzy ons met een handdoek ziet komen, kan hij niet snel genoeg weg zijn, Mickey niet, die laat het zich snorrend welgevallen…

🙂

Mickey Monster

Met de verschillende voorbereidende werken die de laatste dagen uitgevoerd zijn en de plaatsing van de nieuwe/oude veranda, heb ik wel mijn werk. Maar die veranda is echt zalig en met de nieuwe tuinmeubelen die van ’t weekend toegevoegd zijn, is het plaatje helemaal perfect! Nooit gedacht dat die extra ruimte zo’n verschil zou maken.

Voor de rest zorgt ons Mickey-Monster nog altijd voor veel hilariteit. Zo ligt hij enthousiast in zijn kattenbak te rollen als die net ververst is…

… en doet hij een verdienstelijke poging om op Tokio Bill te lijken, als hij door de regen verrast wordt! 😉

Van regen gesproken, “durch den Monsoon” is een prachtig liedje, maar vanmorgen mocht die “Monsoon” toch een beetje minder. Al was het wel toepasselijk om dat liedje mee te zingen in de auto in de stromende regen. Dat is ook de enige plek waar ik naar mijn CD’s kan luisteren en net zo hard kan meezingen als ik wil, zonder de bedenkelijke blikken van mijn huisgenoten. Mijn stem is niet echt geschikt om te zingen en als ik het toch doe, is dat zo vals als een kat. Ik zing dus niet onder de douche, maar in mijn auto!

My Space

Ozzy heeft zijn plekje in de nieuwe (oude) veranda al veroverd, wie in “His Space” komt, wordt getrakteerd op tanden en klauwen! Wat vinden jullie trouwens van zijn medallion? Mickey was het zijne, een zilverkleurig hartje op een felrode achtergrond, spijtig genoeg al kwijt na amper 3 dagen…

Kakkewiet in bad

Er zit nu heel regelmatig een merel op ons terras, we denken dat het onze Kakkewiet is, maar zeker zijn we natuurlijk niet. Stom dat ik hem/haar niet geringd heb! Het is in elk geval de enige merel die zo dicht bij het huis komt.

Tijdens het “klasseren” van mijn foto’s, kwam ik deze nog tegen en die wilde ik jullie niet onthouden. Zoals je kan zien, was ons vogelke heel proper op zichzelf, maar maakte hij wel een bende van zijn omgeving!

😉

Lief hé?

De vogel is gaan vliegen…

Kleine Kakkewietjes worden groot…

… en trekken de wijde wereld in…

… maar er zijn kapers op de kust!

Domme Mickey, vogels kunnen vliegen, katten niet!

Ozzy klimt niet in bomen, hij denkt eerder strategisch…

… misschien komt de vogel wel terug, of niet?

😉

bloemenpracht II

bloemenpracht

Met het vooruitzicht op een veranda, waar ik zomerbloeiers zonder schade de winter door kan helpen, ben ik me deze week een beetje te buiten gegaan aan surfinia’s, geraniums en fuchsia’s. Omdat de meeste planten nu meer dan 1 zomer kunnen meegaan, heb ik grotere exemplaren gekocht, zo van die grote (hang)potten waar je niet meer aan hoeft te doen, dan neerzetten en genieten van de kleurenpracht. Alleen spijtig dat de meest imposante, een pot vol surfinia’s in alle kleuren, maar één jaar mee zal gaan, want dat schijnt een éénjarige plant te zijn.

De eerste 2 toekomstige veranda-bewoners die hun intrede deden, waren een calamandine (een soort siermandarinekes) en een citroenboompje (inderdaad, van den Aldi). Die laatste staat nu onstuimig in bloei en de geur van de bloemen is onbeschrijflijk heerlijk! Hopelijk komen er van de tientallen bloemen een paar citroenen, want dat blijkt helemaal niet zo vanzelfsprekend te zijn… Enfin, de hommeltjes zijn er in elk geval gek op.

Fuchsia’s hoorden altijd al bij mijn favorieten en dit jaar heb ik echt wel 2 prachtexemplaren te pakken gekregen. Eentje van de soort die zo ongeveer model staat voor “de fuchsia”, je weet wel met die heel grote, roze/witte, dik gevulde bloemen en dan eentje in een roze/paarse combinatie, die bloemen zijn kleiner, maar o zo mooi!

In de garage stonden nog 2 metalen plantenstaanders te verstoffen en die kwamen perfect van pas voor de fuchsia’s. De andere potten staan verspreid over het terras en geven daar een instant vakantiegevoel.

Er wacht ook nog een klimhortensia op een plekje in de volle grond, maar omdat ik daar wat brute kracht voor nodig zal hebben, moet dat plantje geduld oefenen tot het weekend. Hopelijk slaat hij aan en kunnen we binnen een paar jaar genieten van prachtige witte bloemenschermen.

De enige andere klimplant in onze tuin, een paar jaar geleden geplant, heeft dit jaar niet al te veel schade van de winter ondervonden. Vorig jaar waren zowat alle ranken kapot en moest het plantje bijna helemaal opnieuw beginnen. Na wat zoekwerk op het internet, kwam ik erachter dat het om een campsis gaat en dat die vrij gevoelig zijn aan vorst. Hopelijk komen er dit jaar eens bloemen aan, want daarop heb ik al elke zomer tevergeefst gewacht…

Faits divers (II)

• Al dat werk in de tuin begint op te brengen.  Die 376 bloembollen gaan misschien niet allemaal uitkomen, maar de overgrote meerderheid toont toch enigzins enthousiasme.  Alleen is er alweer een hoop onkruid uit te trekken, vooral die paardestaarten zijn een pest!!
• Kakkewiet blijft maar groeien, ik begin ervan overtuigd te geraken, dat het een zij is, want merelmannekes zijn zwart, niet?  Haar vleugels zijn helemaal gevormd, volgens mij moet ze kunnen vliegen, maar wil ze niet, ze doet geen enkele moeite.  Als ze al vrijwillig van mijn hand loskomt, is het om in haar kooi te huppen…
• Kakkewiet houdt van badjes, ze neemt er 4 (of meer) per dag en spettert daarbij heel haar kooi, en ca een vierkante meter vloer er rond, helemaal onder.  Madame verlangt dan ook meermaals per dag proper sanitair!  Ik wist niet dat vogels er zo’n bende van konden maken…
• Beide zonen zitten morgen in het buitenland, de ene gaat een dagje naar Parijs, de andere trekt naar Movie Park Germany, die schoolreizen tegenwoordig, dat is toch wat anders dan in mijnen tijd!  Alleen kan bibie er morgen om half 6 uit, om de zonen op tijd op de bus te zetten natuurlijk.  ’s Avonds is het in 2 shiften, de jongste gaat rond half 10 thuis zijn, de oudste pas tegen middernacht, dat wordt een lange dag!
• Vandaag een grote hangmand gekocht met Surfinia’s in alle kleuren, met in het midden een mooie hanggeranium in een prachtige fluwelige tint bordeaux.  Daar kon ik dus niet aan weerstaan, want tot hier toe kon ik maar niet beslissen welke kleur ik zou nemen en nu heb ik ze allemaal in één keer.
• Voor onze Mickey is het leven één groot feest, alles is nieuw en spannend, hij kan uren jagen achter insecten op het terras of op het gras, ligt met veel plezier te rollen in het losse zand van de border, alleen die stortbui van daarstraks, dat vond hij maar niks, al zag hij er reuze schattig uit!
• Ik ben weer helemaal in mijn Jane Austen-collectie gedoken, na “The Darcy’s give a ball”, met al die verwijzingen naar de andere romans, moet ik die allemaal opnieuw lezen natuurlijk!  “Pride and Prejudice” en “Emma” heb ik al uit, “Mansfield Park” bijna.