ADD is a gift, not my disorder!

De tweede video is een compilatie van reacties op de eerste. Blijkt dat heel wat mensen dus perfect verder kunnen zonder medicatie, ikzelf vind nog steeds dat het mijn leven makkelijker maakt en het voor mij dus wel de moeite waard is.

Eén van de belangrijkste dingen in het tweede filmpje, vind ik de man die zegt “it’s not a disorder, it’s a different order”, want zo denk ik er ook over!

Wat het gewichtsverlies betreft, dat is (spijtig genoeg) tijdelijk…

Dilemma?

Stoken met hout (of houtsnippers) is zogenaamd “CO2-neutraal”, waarom maken de groenen dan zo’n zever over die nieuwe steenkoolcentrale? Voor zover ik weet, onstaat steenkool uit heeeeel oude bomen, die wreed onder druk gestaan hebben, voor wreed lange tijd. Dat is dan toch ook CO2-neutraal?

Of zie ik dat verkeerd? 😉

Politieke parodie?

Over welke toegevingen had dhr. de Donnea het gisteren?

Snappen onze Franstalige landgenoten niet, dat de starre en hautaine houding van hun politieke vertegenwoordigers, de wil om te scheiden van tafel en bed, in Vlaanderen alleen maar versterkt?

Hoe komt het dat we wel al tientallen jaren Vlaams geld in Wallonië mogen pompen, maar altijd op een fiks “non” stuiten, als Vlaanderen een paar dingen liever zelf wil regelen?

Waarom kan iemand die ongeveer 10% van de Waalse stemmen kreeg, de regeringsvorming telkens weer blokkeren?

Waarom heeft men het steeds over democratie en democratische partijen, als men een groot deel van de Vlaamse kiezers gewoon negeert en meer nog, hen zoveel mogelijk tracht te beledigen? Als je iemand in een underdog-positie dwingt, gaat die persoon zeker nooit of nooit van gedachte veranderen…

Waarom valt het “FDF” eigenlijk buiten het “cordon sanitaire”?

Waarom verkwanselen we onze Vlaamse identiteit, om toch maar zeker niet als uiterst rechts beschouwd te worden?

Waarom zouden Vlaamse gemeenten aan het Brussels gewest gehecht moeten worden, omdat de Franstaligen die er wonen, geen enkele moeite willen doen om zich te integreren?

Waarom mogen we wel betalen voor Franstalig onderwijs in Vlaamse gemeenten, maar mag de inspectie geen voet in die bewuste klasjes zetten?

Iemand een idee?

Weet je wat ik denk? Een relatie heeft enkel kans op slagen, als beide partijen niet alleen solidair zijn, maar elkaar ook de vrijheid geven die ze nodig hebben. Als de ene echter absurde manieren gaat bedenken, om de ander zijn vrijheid zoveel mogelijk in te perken, is de relatie bijna zeker tot mislukken gedoemd. Het is immers de bedoeling dat het koppel uit vrije wil bij elkaar blijft, anders gaat het algauw op een gearrangeerd huwelijk lijken…

De naam van het beestje…

Zijn naam is Mickey Blue Eyes, maar hij heeft een hele resem bijnamen natuurlijk…

• mogway : als hij snoezig ligt te slapen in mijn arm, met zijn twee voorste pootjes over elkaar.
• gremlin : als hij, zo zot als een deur, van hier naar ginder rent en zetels beklimt als een alpinist.
• minimonster : als hij datzelfde alpinisme in de gordijnen uitprobeert.
• zapkat : als hij opeens de afstandsbediening te pakken heeft gekregen.
• snoezel : als ik in bed lig en me op mijn rechterzij draai en hij binnen de 2 seconden in mijn arm springt, zich laat vallen en zich tegen mij aan nestelt.
• sparta : als hij zo enthousiast wordt, dat spelen in krabben en bijten overgaat. “Noh kitteh, no bite!!!”
• pony : als hij met 4 poten tegelijk bokkesprongetjes maakt.
• raptor : als hij zijn speelgoedmuis alle hoeken van de kamer laat zien.
• Beckham : als hij hetzelfde met zijn fluo-oranje fluffy bal doet.
• stinky : als hij een onwelriekend pakketje deponeert in de kattebak.
• smodderke: als hij zijn eten van zijn schaaltje duwt of de kattenbak-korrels in de ruime omgeving van de kattenbak verspreidt.
• sloeberke : als hij vol enthousiasme zijn kattenmelk opslobbert.
• vreetzakje : als hij alweer om eten staat te bedelen.
• piepje : als hij door middel van piepgeluiden probeert ons te localiseren, blijkbaar is het dan de bedoeling dat wij “terugpiepen” en hij zo het geluid kan volgen, ons mannen noemen dat spelletje “Marco Polo”.
• wuppie : omdat hij zo’n pluizig bolletje is.
• muppy : combinatie van muppet en wuppie.
• pluisje: spreekt voor zich.
• papegaai : als hij zich op mijn schouder positioneert.

Mickey woont hier nu een week en 2 dagen, maar het lijkt alsof hij hier altijd geweest is…

Ik kringloop, jij kringloopt, …

Gezien ik zo direct geen tijd ga hebben, om te gaan shoppen voor mijn nagelnieuwe werkruimte, ben ik vandaag even langs de kringloopwinkel gereden. Oud bureaustoeltje gekocht voor 1,50 euro en een bureaulampje (Ikea) voor 2,50 euro!

Okay, de lift van het stoeltje is stuk, maar het staat net op de goeie hoogte (soms moet een mens chance hebben) en het ziet er best wel heel “kek” uit! Een beetje “jaren 50”, vaag karmijnrood met zwarte plastic randen, helemaal mijn goesting eigenlijk feitelijk, misschien hou ik het nog wel een tijdje…

Het bureaulampje is redelijk nieuw, uit een kinderserie of zo, maar ik vind het mooi en het was spotgoedkoop. En als ik dan ooit ergens echt helemaal mijn goesting vind, qua bureaulamp, hoef ik er geen zonde van te maken. Dan kan dit exemplaar gewoon terug naar waar hij vandaan komt, net als het stoeltje en dan is de cirkel rond!

🙂

Surfen brengt op…

Mijn poetsvrouw schijnt nog altijd een goeie invloed op mij te hebben. Gisteren heb ik, samen met de kinderen, de vierde slaapkamer uitgeruimd en opgeruimd! Dat was een echt rommelhok, zo erg dat het logeerbed daar eigenlijk niet meer bruikbaar was, gewoon omdat het volgepalleerd was met van alles en nog wat, dat daar absoluut niet moest liggen!

Die kamer was na een paar uur gewoon niet meer te herkennen! En omdat ik wat geschoven heb met het meubilair, kan er van het logeerbed, weer een dubbel bed gemaakt worden, als dat nodig is. Mijn secretaire heeft ook een mooi plekje gekregen en nu kan ik lekker in deze kamer werken, ipv in ’s mans bureel!

Hij heeft dikwijls genoeg laten vallen, dat hij er niet zo mee opgezet was, dat ik meer en meer plaats begon in te palmen op zijn stek. Nu ben ik er helemaal uit met al mijn rommel! Dus kan ik mijn eigen plekje helemaal inrichten zoals ik zelf wil en met dat zetelbed erin, ziet het er zelfs gewoon gezellig uit…

Alleen is mijn secretaire een beetje te beperkt als werkplek, dus moet ik nog een werktafel en ook een leuke bureaustoel hebben. Van de Ikea natuurlijk, want daar vind ik altijd mijn goesting!

Via, via hoorde ik dat de prijzen in de Ikea soms kunnen verschillen van land tot land. Dat dan maar even nagekeken en het klopt wel degelijk! Die bureaustoel is 10 euro goedkoper in Nederland, dan in België, daarvoor wil ik wel eens even over de grens hoppen hoor. En voorlopig pik ik die van de kinderen wel in, als ze op school zitten, hebben zij die toch niet nodig…

GVD!!!!

Vanmiddag met mijn werkschoenen in een hondenstr*nt getrapt, zo’n vies oranje exemplaar, dat nog redelijk vers was en in zich dus lekker diep in elk hoekje en kantje van de profielen van mijn super-antislip-zolen nestelde! Tof zenne…

Wat voor vetzakken laten hun hond op het voetpad sch**ten en voelen zich dan te goed om die smeerlapperij op te ruimen? Ik snap dat dus niet hé, echt niet! Is dat nu zo moeilijk om je sporen uit te wissen? Als ik had geweten, welke viezerik van een honden-eigenaar voor die drol verantwoordelijk was, had ik hem netjes in zijn brievenbus geschoven, desnoods met de hand! (Komt die bus desinfecterende gel in mijnen auto toch nog eens van pas!)

Tot overmaat van ramp stond ik in een straat, waar geen sprietje gras te bekennen was en ook geen stokje om die stinkende substantie van tussen de groeven onder mijn schoenen te krabben. Na wat over de grond en tegen de drempel schuren, zag ik wat verder van dat wit zand liggen, daar maar wat in staan twisten, zodat er tenminste een dikke laag zand tussen die vetzakkerij en mijn auto-mat zat!

Enfin, rest mij nog de taak om de rest van dat stinkspul met een saté-stokje uit die profielen te peuteren…

Lange avond alleen…

Meestal kan ik wel genieten van een avond helemaal alleen, een frietje eten met de kinderen, gevolgd door een uitgebreid badritueel en daarna de TV helemaal voor mij alleen. Niet dat ik echt alleen ben, de zonen zijn ook thuis, maar die zitten momenteel graag zoveel mogelijk in hun kamer. Daar kunnen ze tegelijk internetten en TV-kijken en kunnen ze zelf de zenderkeuze bepalen! Mijn zonen zijn gek op TMF, liefst loeihard en dat is aan mij niet besteed natuurlijk…

Enfin, vanavond heb ik niet zoveel zin in een solo-avondje, maar dat verandert weinig aan de realiteit natuurlijk! Je kan immers niet altijd hebben wat je wilt en ik heb ook regelmatig een event van ’t werk, alleen vindt mijn vent dat altijd geweldig, kan hij eindelijk zijn gitaarversterker op de stand “fucking loud” zetten, zonder dat ik loop te zagen dat dat zeer doet aan mijn oren!

‘k Zal het wel overleven hoor, uiteindelijk kan ik altijd nog naar “Pride and Prejudice” kijken hé! Of naar “Valmont” of naar “Four Weddings and a Funeral” of “American Sweethearts”, allemaal films waar mijn vent compleet allergisch voor is…

😉

En ik heb nog altijd mini-monster-Mickey om te vertroetelen!

Het is maar hoe je het ziet…

Meestal kijk ik met compassie naar volwassenen met een kinderbrein, waarschijnlijk omdat ik dat op mij en de mijnen betrek. Maar vandaag, in “Man bijt hond”, zag ik hoe die mensen opgingen in heel het gedoe rond Sinterklaas.

Ze schreven brieven, of maakten tekeningen, de ene was wat schichtig, was hij wel braaf genoeg geweest? Iemand anders was net uitbundig en zo grenzeloos blij, zeker toen ze dan echt voor de Sint en zijn Pieten stond…

Leven die mensen eigenlijk geen mooier leven dan wij? Ze blijven voor altijd kind, met de verwondering en het geloof in sprookjes en een leven zonder deadlines, verantwoordelijkheden en lastige sociale situaties. Ze worden liefdevol opgevangen in een woongroep en blijven gewoon voor altijd kindjes, alleen in een volwassen lichaam.

Klein maar dapper!

Helemaal uitgeborsteld ziet hij er heel wat minder pluizig uit. Na wat gepiep in het begin en een beetje verstoppertje spelen (achter de ijskast), begint hij het zo te zien wel gewoon te worden…

Ozzy vindt het maar niks, zeker toen die kleine rat mee uit zijn bakje kwam eten. Hij kijkt een beetje vies en soms gromt hij wel eens, maar al bij al valt het wel mee. Alleen wil Mickey het grote-katteneten van Ozzy en prefereert Ozzy het Junior-maaltje van de kleine!

Nu ligt hij te slapen met één van zijn achterpoten, over zijn kopje, dat heb ik een kat nog nooit zien doen!!