In kringetjes…

Gisteren heb ik twee pigmentvlekjes laten bevriezen, al weet ik niet of ik het zo moet noemen, het leken eerder twee platte wratjes. Ze konden niet echt kwaad, maar ik ergerde me eraan en zat er altijd aan te prutsen, dus was het beter om er ineens komaf mee te maken…

Echt donker waren ze niet, je kon ze goed voelen, maar eigenlijk bijna niet zien. Dat “vriesding” werkt maar twee minuten, dus moest de dokter wel snel van het ene vlekje naar het andere kunnen gaan. Omdat mijn benen vol sproeten staan, was dat wel een beetje een probleem. Ik opperde lachend dat ze er misschien in balpen een kringetje rond kon trekken. In plaats van mee te lachen, nam ze een balpen en trok rond de twee vlekjes die ik aangaf een cirkeltje.

Het bevriezen deed niet echt pijn, alleen een beetje toen er terug leven in kwam. Nu vriesblaren zien er net zo uit als brandblaren, ze doen echter bijlange niet zoveel pijn en er blijven geen littekens achter. Maar nu zit ik hier natuurlijk schoon, met op elk been een grote blaar in een blauw kringetje. Het doet niet echt zeer, maar het is wel te gevoelig om er over te gaan wrijven om het cirkeltje weg te krijgen en die blaren mogen ook niet open gaan. Het warme water van de douche doet trouwens ook niet echt goed…

Ik zal maar gewoon wachten tot het vanzelf afslijt zeker?